Historia krainy

Kiedyś nie było nic. Tylko chaos i ciemność. Jednak dobry bóg Sol-leks pewnego dnia znudził się takim ciemnym, ponurym światem i stworzył Słońce. Słońce ogrzało ciepłymi promieniami suchą, czarną Ziemię, a Sol-leks doszedł do wniosku, że Ziemia jest zbyt sucha. I zesłał Pierwszy Deszcz na Ziemię. A potem nabrał fantazji na sadzenie roślin i posadził rośliny i drzewa wszystkich odmian i gatunków jakie obecnie istnieją. I wreszcie nastapił przełom. Sol-leks zapragnął by życie zamieszkało na Ziemi. Za pomocą magii stworzył najpierw parę orłów, potem parę karibu, potem parę lwów, potem parę koni, potem parę delfinów... i wreszcie parę wilków. Wilczyca nazywała się Terra a wilk Sol, bowiem słońce i ziemia były najbardziej drogie boskiemu sercu i dlatego Sol-leks postanowił tak nazwać wilki. Terra i Sol z miejsca się polubili a po jakimś czasie ich przyjaźń przerodziła się w miłość. Po roku wspólnego życia, Terra urodziła pięcioro szczeniąt: cztery małe wilczyce i jednego wilczka. Rodzice bardzo dbali o swoje dzieci i pilnowali, aby nic im się nie stało. A po następnym upływie roku Terra znów urodziła pięć szczeniąt. I tak co roku Terra rodziła szczenięta i razem z Solem je wychowywali. Tak powstała cała Wilcza Rasa.
Po kilkuset latach, na dawne terny należące do Terry i Sola, przybyli trzej bracia. Jeden był czarny jak smoła, miał złe serce i nazywał się Malum. Drugi był szary, wiecznie wesoły i miał na imię Risu. A trzeci był biały, o dobrym, sprawiedliwym sercu i nazywano go Iustitia. Iustitia, Risu i Malum nawet nie wiedzieli, że przybyli do miejsca, skąd pochodzili ich przodkowie. Nic ich zresztą to nie obchodziło bo musieli znaleźć miejsce odpowiednie do zamieszkania. Wreszcie takowe miejsce znaleźli: rozległą, piękną krainę zalaną słońcem z pasmem górskim, słoneczną równiną i wiekową puszczą. Tam też spotkali trzy wilczyce, siostry, które zostały z nimi. Jedna z nich została partnerką Maluma, druga Risu, a trzecia Iustitii. Bracia umówili się, że podzielą między siebie krainę. Jednak wtedy Malum pokazał kim naprawdę jest. Mimo, że dostał potężne pasmo czarnych gór, był zazdrosny i uważał, że braci go wykpili. Bez skrupółów zabił Iustitiię i chciał przejąć jego tereny, ale żona jego zmarłego brata, Mahigun, przeszkodziła mu i musiał wrócić do siebie. Pewnego dnia wszystkie trzy wilczyce jednocześnie urodziły szczenięta. Dzieci Mahigun były białe o niebieskich oczach po matce. Szczeniaki Risu były szare o zielonych oczach ojca. A potomstwo Maluma było czarne o czerwonych ślepiach. Od tąd trzy rodziny dzieliła nienawiść. Dzieci Maluma nienawidziły dzieci Magigun i Risu i na odwrót. Od tej pory, przez setki pokoleń trwa stara waśń. Już niemal nikt nie pamięta przyczyn zatargu. Ale nienawiść trwa.